အဲဒီေန႕က..
လူရိုင္းတို႕တီးတဲ့ ဗံုသံလို ...
ငါ့ရင္ခုန္သံစည္းခ်က္ေတြ ကၽြမ္းထိုးေမွာက္ခံုျဖစ္ခဲ့ရတယ္ ။
ရင္သတ္ရႈေမာပါပဲ...
ငါ့ကိုငါျပန္အံ့ၾသရင္း
ဖူးပြင့္ခဲ့တဲ့ ငါ့ရဲ႕ႏွင္းဆီကို ငါျပန္ေတြ႕ခဲ့တယ္
တမင္စိုက္ပ်ိဳးခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူး...
ခူးေခၽြဖို႕လဲ ရည္ရြယ္ခ်က္မရွိခဲ့ဘူး...။
ဒါေပမယ့္...
ငါသိခ်င္ပါေသးတယ္..
ဘယ္လိုပန္းပြင့္မ်ိဳးလဲ
ဘယ္လိုရနံ႕မ်ိဳးရွိသလဲ
ဘယ္လိုအေရာင္အေသြးမ်ိဳးနဲ႕ေတာက္ပသလဲ..။
ေကာင္မေလးေရ...
တကယ္ေတာ့.. ငါကအရူးတစ္ေယာက္ပါ
ဘယ္လိုသံစဥ္မ်ိဳးနဲ႕ ကခုန္သလဲဆိုတာ
ငါ့ကိုယ္ငါေတာင္မသိတဲ့ေကာင္ပါ ။
နင္က..ငါ့အတြက္ေတာ့..
ေမွာ္ရံုေတာမွာပြင့္ျပီး လူေယာင္ေဆာင္တဲ့နတ္ပန္းပါ..
ဂုမၻာန္တစ္ေထာင္မေစာင့္ေပမယ့္ ..
ငါ့အတြက္ေတာ့ေ၀းလြန္းလွပါတယ္..။
သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာ့ေျပာတယ္..
မင္းကစစ္မေရာက္ခင္ျမွားကုန္တာတဲ့..
ငါ့ဆီမွာ နင့္ကိုရည္ရြယ္ပစ္ခြင္းဖို႕
ဘယ္လိုျမွားတစ္စံုတစ္ရာမွ ရွိမေနတဲ့အေၾကာင္း
ငါျပန္မေျပာျဖစ္လိုက္ဘူး ။
ေကာင္မေလးရယ္..
တကယ္ေတာ့ခ်စ္တယ္ဆိုက ခ်စ္ေနဖို႕ပဲလိုတာပါ...။
တခါတေလေတာ့လဲ..
ေတေလတစ္ေယာက္ရဲ႕လက္နဲ႕
ၾကယ္စင္ပန္းကိုပ်ိဳးနိုင္တဲ့အေၾကာင္း
နင္သိေအာင္ေျပာျပခ်င္ပါေသးတယ္ ။
ဒါေပမယ့္...
ငါဆိုတဲ့ေကာင္ကလဲ
ၾကိဳးခ်ည္နည္းဘာသာေဗဒမွာ
ေအာင္မွတ္ေတာင္ရခဲ့တဲ့ေကာင္မဟုတ္ဘူး..။
ၾကံဳခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာင္
ရာမ ေလွ်ာက္တဲ့လမ္းကို ငါဆန္႕က်င္တယ္
နင့္ကို ေအာင္ပြဲတစ္ခုလို သိမ္းပိုက္ရမွာ
ငါရွက္လို႕ပါ ။
ဟုိးအေ၀းတစ္ေနရာကေန...
နင့္ကိုတိတ္တိတ္ေလးပဲၾကည္႕ျပီး ခ်စ္ေနပါ့မယ္...။
အဲဒီလိုနဲ႕........
အဲဒီလိုနဲ႕ပဲ........
..............
..............
..............
ငါတို႕ေတြ..............။ ။
january 28 , 2009 3:07am ( မိုးေခတ္ )
0 comments:
Post a Comment