ဒုိင္ယာရီ ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးစာမ်က္ႏွာ

ႏွင္းစက္လက္ တြဲခိုေနတဲ့
စံပယ္အိုေလးေရ....
ဒီလကြယ္ညမွာပဲ
ဆုတ္ကုိင္ထားတဲ့ လက္ေခ်ာင္းေတြကုိ
ျဖည္ခ်လုိက္ပါေတာ့ ။

တခ်ိဳ႕လူေတြက
ဘ၀မွာ ၾကယ္ေတြေၾကြက်ခဲ့သတဲ့
ျငိမ္သက္စြာ ခရီးႏွင္ၾကဦးေပါ့ကြယ္
ကုိယ့္မွာက...
ေနေတြလေတြေတာင္ ေၾကြက်ခဲ့ဖူးပါတယ္ ။

" သြားေတာ့မယ္ေနာ္...
ကံၾကံဳရင္ ျပန္ဆံုၾကဦးမွာေပါ့ " လို႕
ကံမေကာင္းသူတို႕ရဲ႕
မႈိင္းညိဳ႕ေသာလမ္းခြဲ
ေက်ာက္စရစ္ခဲေတြ အျပိဳင္းအရိုင္း လြင့္ၾကဲေနတယ္ ။

( ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ့္အျပစ္ပါပဲ )
ေလရိုင္းေတြ ၀ိုင္း၀န္းကုိက္ခဲၾကတဲ့
မီးလွ်ံစတစ္ခုလို ျပာညိဳယိမ္းထိုး
ျပကၡဒိန္မွာေတာ့
နက္ျဖန္ခါဟာ နာမည္ဆိုးမရွိရွာပါဘူး ။

ဒါေပမယ့္....
လြမ္းဆြတ္ေနသူတစ္ေယာက္ရဲ႕
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ အိပ္မက္မ်ား
ႏွင္းဆီေခၽြရထားမွာ
စူးစူး၀ါး၀ါး ဥၾသဆြဲပစ္လုိက္တယ္ ။

ဒီည....
ေနာက္ည....
ဘယ္လိုမွ နိဂံုးခ်ဳပ္မရပါဘူး
ဘီလူးဖမ္းသလို ၾကမ္းတဲ့လကၤာ
ငွက္ဆိုးေတြအိပ္မွ
တိတ္တဆိတ္ ကုိယ္ေရးလုိက္ပါတယ္ ။

" ေပ်ာ္ခြင့္မပုိင္ေသာ
ဒုိင္ယာရီ၏ ေနာက္ဆံုးစာမ်က္ႏွာထက္၌ "
နတ္သူရူးေတြ ၾကဲပက္တဲ့
ေကာင္းကင္ဘံုက အက္ဆစ္တစ္စက္လို
ရွအက္ေၾကကြဲ
ရွ - အက္ - ေၾက - ကြဲ ....
မင္နီေတြ ' ရဲ ' လို႕ေပါ့ကြယ္ ။ ။


(တာရာမင္းေ၀)

ဆက္ဖတ္မယ္

ျပီးျပီ

ျပဳစားခဲ့တဲ့လူ

မေန႕ကမွ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ငံု႕ကုိင္းၾကည္႕မိရဲ႕
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ထြက္သက္၀င္သက္ကေလးေတာင္ အရပ္ အေတာ္ျမင့္ခဲ့ျပီ ။

လမ္းထိပ္က ေသြးေႏြးသတၱ၀ါေတြ အတိုင္းပါပဲ
ေလာကဓံ ခြန္းၾကီး ခြန္းငယ္ေတြၾကားမွာ
ကၽြန္ေတာ္ဟာလည္း ၀ူး၀ူး၀ါး၀ါးနဲ႕ ' လူ ' အျဖစ္ ပြင့္ခဲ့ရတာပါ ။

တကယ္ဆို ကဗ်ာဟာ
အခ်စ္ဦး မသိေအာင္ ေရးရတဲ့ အရာပါ
ကံ့ေကာ္နဲ႕ အဖူးေရာ အပြင့္ေရာ လြဲခဲ့ရသလိုမ်ိဳး ဘာညာဘာညာ
အဲဒီလို မာယာအမႈကုိလည္း ကုိယ္တိုင္ကုိယ္က် ျပဳခဲ့ဖူးျပီ ။

တစ္ခါတစ္ရံ ေလပူအေ၀့ေတြမွာေတာ့
လမ္းေလွ်ာက္သူတို႕ရဲ႕ ဘာသာဘာ၀ တုန္ခါယိမ္းေသြ႕ဖူးတယ္ ။
အဲဒါကလြဲရင္ သူလုိကုိယ္လိုေတာင္ ကၽြန္ေတာ္ မေကြ႕ေကာက္ခဲ့ပါဘူး ။

ကၽြန္ေတာ္နဲ႕ သုိးထိန္းတို႕ ခုလိုမ်ိဳး စကားစိမ္း ဆိုၾက
ေၾသာ္.... တစ္ခုေတာ့ ရွိတယ္
ကၽြန္ေတာ္မပါဘဲနဲ႕လည္း ဧရာ၀တီဟာ စီးျမဲစီးေနလိမ့္မယ္
အဲဒါကုိ ေျပာဖို႕က်န္ခဲ့တယ္ ။ ။


(တာရာမင္းေ၀)

ဆက္ဖတ္မယ္

ျပီးျပီ